De kade,

Het Havenbedrijf heeft de kade opgeknapt nadat een deel was ingestort. Het heeft een tijd geduurt  maar het dient gezegd het ziet er fantastisch uit. Mag ook wel als je voor elke 10 meter restauratie een miljoen euro hebt gedokt. Maar goed, een groot luxueus yacht bouwen  kost 1 miljoen per meter.

Met verbazing vernam ik  vervolgens de plannen van de dienst stadsontwikkeliing  die de kade wil gaan vergroenen. Daarvoor ze brengen ze 3 opties in beeld A B of C en allerlei mogelijke combinaties daarvan. Eilandbewoners (lees boordlingen) mogen over deze kapitaal vernietiging  stemmen.

Uiteraard ben ik voor een adequate groenvoorziening in de stad en steden. Tegen ontbossing van wouden en vervuiling waar dan ook in deze wereld,  die we tenslotte met z'n  allen bevolken. Allemaal zitten we in dezelfde schuit. Is het dan op z'n zachts gezegd niet merkwaardig dat de dienst stadsontwikkeling nu alleen oog lijkt te hebben voor 500 meter kade. Dat m'n dat stuk wil vergroenen en de andere 2000 meter kade op het eiland laat verloederen. Blijkbaar heeft m'n alleen oog voor 'n deel van het geheel. Enkelen hebben geroepen groen, groen, groen, en het gezond verstand gaat overstag. Een gezonde bomenrij en hier en daar een bloemschaal lijkt mij tegemoet te komen aan ieders wensen. De funktionele bestrating van de kade en de te ervaren ruimte blijven zo intact. Wat zou het mooi worden als al de kades  op deze manier aangepakt zouden  worden. Aan  de Prins Hendrikkade zou men tussen de Sleephellingstraat en de Koninginnebrug  de taludvormige kade ongedaan kunnen maken en een rechte kademuur daar, zou dan ook weer die funktionele ruimte bieden waar een wandelpad tot z'n recht kan komen en horeca terrassen gesitueerd kunnen worden. Een verzorgde bomenrij en wat bloemschalen doen de rest.  Toen tien jaar geleden het Noordereiland nog bedacht werd als de plek waar creatieve bedrijvigheid zou moeten plaatsvinden en ik via de ondernemers vereniging en de financiering van Woonstad Rotterdam, 4 archtectuurpanoramas ontwierp die met de nodige tamtam werden geinstalleerd en overgedragen aan de Deelgemeente Feynoord kon ik niet bevroeden dat m'n deze mooie lessenaars liet verkommeren. Deze panorama's verdienen het weer om opgeknapt te worden om zoals weleer  culuurtoeristen en architectuurliefhebbers te trekken. Bezoekers die de verbeelding, rust en ruimte op onze schuit waarderen. Net zoals wij het zelf graag hebben. Een oase in de stad. Een schip voor anker in het antropoceen   Een voorbeeld van stadsplanologische verademing.  

parkeertoeristen

''Noordereiland is parkeertoeristen meer dan zat'' kopt een artikel van Nadia Berkelder vorige week in het AD.
Met enige verbizing neem ik kennis van dat stuk. Zeker als ik lees dat de wijkraad in een brief waarin de grieven kenbaar gemaakt werden aan het dagelijks gemeentebestuur tot niets leidt.

Enige tijd geleden werd er een wijkreferendum gehouden over al dan niet betaald parkeren op het Noordereiland met als resultaat dat de meerderheid voor vrij parkeren stemde.
Natuurlijk is dat niet verwonderlijk daar degenen die belang hadden om voor vrij parkeren te stemmen dat massaal deden. Om nog maar te zwijgen over de lobby die Ooms en Hulstkamp ongetwijfeld ondernamen.
Een groot deel van Noordereiland bewoners (ook autobezitters) stemden voor betaald parkeren en een nog groter deel heeft al schouderophalend niet gestemd. Murw zijnde van al de, door de overheid gedane en loze beloften.
Het tart ook alle logica als op het Noordereiland parkeren gratis is en in de Rosestraat van achter tot voor betaald moet worden. Is daar een bevolkingsonderzoek over, wel, dan niet betaald parkeren geweest ?
Neen, het is willekeurig beleid waarbij belangen van individuen voorgaan.
Intussen staat het ''wandelpad'' waarvoor ook buurtbestuurder Pim Jansse ijverig heft gewerkt al tijden vol met auto's, staan er busjes en vrachtwagens op de kade en vinden er onduidelijke transacties plaats tussen ongure figuren.
Met achterlaten van blikjes, MC Donald verpakkingen , lachgas patronen, lege wietzakjes en aluminiumfolie vertrekken ze met gillende banden, boze en intimiderende blikken werpend op bewoners die getuigen zijn van dit gedrag.
Hoe gek moet het worden? En….dan wil ik het niet eens over de milieubelastende aspecten en fijnstof hebben.

''Kunst als openbare ruimte'' is het utopisch stokpaardje waar ik me aan vastklamp. Wat ik zie is chaos en bestuurljk onvermogen. Ik grijp het artikel in het AD aan om te reageren , maar parkeertoerisme is natuurlijk niet het enige ongemak waarmee de oplettende burger genoegen lijkt te moeten nemen. Over die ongemakken, over ruimte en over kunst meer in een vervolg van dit blog.

Een Gelukkig Nieuwjaar

We naderen de donkerste dag in het jaar  en toch is het de tijd dat we mekaar vrede en geluk willen toewensen.
Het is in deze contreien, de periode van het jaar waar de natuur zich terug trekt.
Kairos!
Mensen overdenken waar ze mee bezig zijn of waren. Wat betekende het jaar voor het leven aan boord M/S Noordereiland. Wat valt er af te lezen in het schroefwater?
Er kan opgemerkt worden dat er geen schroefwater bestaat bij een voor anker liggend schip.
Dat de herinnering aan het schroefwater voorafgaand aan het ten anker gaan geen beeld meer oproept.
Of dat verbeelding in welke vorm dan ook onzinnig is.
De vredige Kerstgedachte en het idee om iemand een gelukkig Nieuwjaar te wensen zijn dan conform deze laatste stelling totaal overbodig.
Graag haal ik een gezegde van Panamarenco aan; 'Je ziet het of Je ziet het niet 'en bijgevolg overlaad ik alle boordlingen met beste wensen.
Op het Noordereiland vonden er in 2017 een paar ingrepen plaats in de openbare ruimte.
De ontluchtingskokers van ruim 2 verdwenen onaangekondigt en het Burgemeester Hofmannplein veranderde in een mooi park.
Een dekdeel  van de Maaskade zakte in en het is daar nog steeds wachten op vernieuwing.
De stoepen zowel aan de eerder genoemde Maaskade als aan de Prins Hendrikkade werden overladen met straatmeubilair. Fietsen brommers bankjes en barbequesetjes sieren het geheel.
Op het wandelpad langs het water staan auto's geparkeerd.
De fraaie informative borden waarop de architectuur aan de wal viel te lezen, zijn door werkzaamheden aan de kade stukgegaan en niet hersteld.
Zo valt de estetische beleving van een schoon schip met 'uitzicht'  deels in het water.
Een brief die we recentelijk mochten ontvangen van de gemeente, inhoudend  dat het vrij parkeren op het Noordereiland blijvend is betekend dat we nog meer blik op de kades kunnen verwachten.
Welk klimaat ? Wat fijn stof ? Welke overlast ? Hoezo inconsequent parkeerbeleid ?
Een andere gemeentelijke brief spoorde de bewoners aan om mee te doen met de verkiezingen en ook om mensen voor te dragen die de buurt moeten gaan besturen.
Onder de noemer der democratie en participatie hadden we deelgemeenten,  gebiedscommissies, en krijgen nu de buurtautoriteit.
Nog een schrijven vertelde ons dat we vooral moeten oppassen voor mogelijke insluipers en mensen die van deur tot deur gaand ons met zoete praatjes komen oplichten.
Samen met de hoofdcommissaris van politie probeert Joost Eerdmans ons te behoeden voor dat onheil.
Ooit maakte Joost via het internet kenbaar dat zijn ogen werden geopend door  het concept M/S Noordereiland en hoe je cohesie en harmonie in een wijk kan bewerkstelligen  . Als ik hem dan vanochtend tijdens het programma Buitenhof hoor bekvechten met de voorman van Denk, dan denk ik; ik dacht het niet.
Lokaal, Globaal, de nieuwe coalitie in Oostenrijk, de Brexiteers,  Baudet, Wilders, Trump als ik het verhaal van Joke Hermsen over Ernst Bloch en Hannah Arendt diezelfde ochtend niet op Nederland 2  had gezien was het vandaag misschien wel een troostloze regenachtige zondag geworden.