De kade,

Het Havenbedrijf heeft de kade opgeknapt nadat een deel was ingestort. Het heeft een tijd geduurt  maar het dient gezegd het ziet er fantastisch uit. Mag ook wel als je voor elke 10 meter restauratie een miljoen euro hebt gedokt. Maar goed, een groot luxueus yacht bouwen  kost 1 miljoen per meter.

Met verbazing vernam ik  vervolgens de plannen van de dienst stadsontwikkeliing  die de kade wil gaan vergroenen. Daarvoor ze brengen ze 3 opties in beeld A B of C en allerlei mogelijke combinaties daarvan. Eilandbewoners (lees boordlingen) mogen over deze kapitaal vernietiging  stemmen.

Uiteraard ben ik voor een adequate groenvoorziening in de stad en steden. Tegen ontbossing van wouden en vervuiling waar dan ook in deze wereld,  die we tenslotte met z'n  allen bevolken. Allemaal zitten we in dezelfde schuit. Is het dan op z'n zachts gezegd niet merkwaardig dat de dienst stadsontwikkeling nu alleen oog lijkt te hebben voor 500 meter kade. Dat m'n dat stuk wil vergroenen en de andere 2000 meter kade op het eiland laat verloederen. Blijkbaar heeft m'n alleen oog voor 'n deel van het geheel. Enkelen hebben geroepen groen, groen, groen, en het gezond verstand gaat overstag. Een gezonde bomenrij en hier en daar een bloemschaal lijkt mij tegemoet te komen aan ieders wensen. De funktionele bestrating van de kade en de te ervaren ruimte blijven zo intact. Wat zou het mooi worden als al de kades  op deze manier aangepakt zouden  worden. Aan  de Prins Hendrikkade zou men tussen de Sleephellingstraat en de Koninginnebrug  de taludvormige kade ongedaan kunnen maken en een rechte kademuur daar, zou dan ook weer die funktionele ruimte bieden waar een wandelpad tot z'n recht kan komen en horeca terrassen gesitueerd kunnen worden. Een verzorgde bomenrij en wat bloemschalen doen de rest.  Toen tien jaar geleden het Noordereiland nog bedacht werd als de plek waar creatieve bedrijvigheid zou moeten plaatsvinden en ik via de ondernemers vereniging en de financiering van Woonstad Rotterdam, 4 archtectuurpanoramas ontwierp die met de nodige tamtam werden geinstalleerd en overgedragen aan de Deelgemeente Feynoord kon ik niet bevroeden dat m'n deze mooie lessenaars liet verkommeren. Deze panorama's verdienen het weer om opgeknapt te worden om zoals weleer  culuurtoeristen en architectuurliefhebbers te trekken. Bezoekers die de verbeelding, rust en ruimte op onze schuit waarderen. Net zoals wij het zelf graag hebben. Een oase in de stad. Een schip voor anker in het antropoceen   Een voorbeeld van stadsplanologische verademing.